از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

    افشارها (به ترکی آذربایجانی: Avşarlar)‏طایفه‌ای از ترک های اغوز هستند که در ایران، ترکیه و افغانستان پراکنده‌اند.[۳] مراکز اصلی سکونت آنان استان های فارس، کرمان و خراسان است؛ اما تیره‌هایی از آنان را در استان های آذربایجان، زنجان، قزوین، کرمانشاه، کهگیلویه و بویراحمد و همدان می‌توان یافت.[۴]


    معرفی:

    اَفشار یا اوشار یکی از ایل‌های ترکمان[۲][۵][۶][۷][۸][۹][۱۰] جزء گروه قومی ترک‌های آذربایجانی هستند[۱۱][۱۲][۱۳]. که در زمان شاه اسماعیل صفوی همراه با شش ایل بزرگ از آناتولی عثمانی به ایران آمدند و پایه‌های دودمان صفوی را بنیاد گذاردند. این ایل به دو شعبه بزرگ تقسیم می‌شد: یکی قاسملو و دیگری ارخلو یا قرخلو؛ نادر شاه افشار از شعبه اخیر بود. طایفه قرخلو را شاه اسماعیل از آذربایجان به خراسان کوچاند و در شمال آن سرزمین، در نواحی ابیورد و دره گز و باخرز تا حدود مرو مسکن داد؛ تا در برابر ازبکان و ترکمن‌ها مهاجم سدی باشند. تعداد بسیاری از این ایلها در زمان شاه عباس اول در ایل شاهسون ادغام گشتند. ایل افشار ترک زبانند[۱۴]


    افشارها در صحنه تاریخ

    افشارها تحت اداره آق‌سنقر اتابکان موصل را تشکیل دادند و اینها در فتح آناطولی نقش مهمی ایفا نمودند. از طرف ملکشاه آق‌سنقر قاسم‌ الدوله لقب گرفت و ولایت حلب یافت. عمادالدین زنگی حکومت اتابکان موصل را تشکیل داد(۱۱۴۶_۱۱۲۸) و از طرف خلیفه اقب فاتح گرفت و در جنگهای صلیبی شرکت کرد. پسر و جانشین نورالدین محمود به علم و ادبیات علاقه داشت. شیرکوه (ابوحارث اسدالدین) و صلاح‌الدین ایوبی تحت لوای او بودند و به کمک او حکومت فاطمی را برانداختند(۱۱۷۱). بعد از صلاح‌الدین فرزندش نتوانست قدرت پدر را پیدا کند و در قرن سیزده میلادی تابع مغولها شدند. در نتیجه افشارها به جنوب آناطولی کوچ کردند و به کمک دیگر ترکمنان حکومت خانی قره‌مان را تشکیل دادند.

 

    افشارهای آناطولی بیشتر از احفاد سه خانواده‌اند که از حلب آمده‌اند و عبارتند از:

        قوت بیگلی اوغوللاری

        گؤندؤز اوغوللاری

        کوپک اوغوللاری

 

    تیره‌های مستقل ایل افشار

    پورممشالو، پیرمرادلو، آقاجان‌لو، ولی‌پور، قرایی، میرحسینی، فارسی‌ مدان، میرجانی، قره‌قویونلو، قره‌گزلو، حمزه‌خانی، برآوردی، عمویی، غنچه‌ا‏ی، صادقی، رایینی، شهسواری، جامع‌بزرگی، مرادی، ساوندر، خبری.[۱۵]


    فرهنگ و رسوم

    قالیچه‌های افشار

    از نظر قالی‌بافی، چادر نشینان افشار گره ترکی و روستائیان گره فارسی به کار می‌برند. در واقع اصالت قالیچه‌های کرمان را در کارهای ایلات افشار باید جستجو کرد که نقشه و طرز بافت آنها وجه مشترکی از هنر مردم آذربایجان و کرمان است که به خوبی با هم آمیخته شده‌ است.[۱۶]


    افشارهای ایران

    افشارهای ایران عبارتند از:قره حسنلو ، قره گوزلو ، گندزلو، بکیشلو ،سعیدلو ، قرالرلو ،بدیرلو،عربلو، طرزیلو، شاملو، اصانلو، قاسملو، ایناللو، آراشلو، گؤندؤزلو، تکشلو، کهگیلولو، قرخلو، تکه‌لو و ایمیرلو و ... این طایفه‌ها از قبیله‌های گؤندؤزلو و کؤپک‌لو و افشارهایی که از آسیای میانه آمده‌اند، تشکیل یافته‌است.[۱۷]

    

    منابع

1- Joshua Project - Azerbaijani People Cluster Great Commission Status

2- ۲٫۰ ۲٫۱ Looklex encyclopaedia - Afshars

3- ایران تاریخ، فرهنگ، هنر زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تهران، 1385

4- ایران تاریخ، فرهنگ، هنر، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تهران، ۱۳۸۵(بخش زبان و خط)

5   -منبع 5

6- دایرةالمعارف بزرگ اسلامی - افشار

7- Joshua Project - Ethnic People Groups of the Turkic Peoples Affinity Bloc

8-  Tapper, Richard (1997). «Frontier Nomads of Iran: A Political and Social History of the Shahsevan.» Cambridge University Press, ISBN 0-521-58336-5, 9780521583367, Page 44

9-- Reid,.J. J. (2000). «Crisis of the Ottoman Empire: Prelude to Collapse 1839-1878.» Franz Steiner Verlag, ISBN 3-515-07687-5, 9783515076876, Page 210

10- Peter Malcolm Holt, Ann Katherine Swynford Lambton, Bernard Lewis (1977). «The Cambridge History of Islam» Cambridge University Press, ISBN 0-521-29135-6, 9780521291354, Page 430

11- Richard V. Weekes. Muslim peoples: a world ethnographic survey. AZERI. — Greenwood Press, 1978 — p. 56 — ISBN 9780837198804

12- Российский этнографический музей. Афшары.

13- «Азербайджанцы ». در Great Soviet Encyclopedia. بازبینی‌شده در Sep 13, 2013.

14- شهرداری کرمان

15- شهرداری کرمان

16- استان کرمان

17- تورک دؤنیاسی ال کتابی، آنکارا، ۱۹۷۶، ص. ۸۴۳