بشنو از نی : گل ائشيت نئي دن

شاعر : مولانا

چئوره ن : استاد باریشماز

بشنو از نی چون حکایت می کند
از جدایی ها شکایت می کند

(گل ائشيت نئي دن شيكايت ائيله يير
آيريليقلاردان حيكايت ائيله يير)

کز نیستان تا مرا ببریده اند
از نفیرم مرد و زن نالیده اند

(تا قميشليقدان اوزولدو اولفتيم
آغلاديب دونياني سونسوز مئحنتيم)

سینه خواهم شرحه شرحه از فراق
تا بگویم شرح درد اشتیاق

(هيجردن يانميش اوره كدير ايسته ييم
ايشتيياقين آغريسين تا سؤيله ييم)

هر کسی کو دور ماند از اصل خویش
بازجوید روزگار وصل خویش

(اؤز كؤكوندن كيمسه كيم دوشدو اوزاق
آختارار بيرلشمه يه داييم ياراق)

من به هر جمعیتی نالان شدم
جفت بدحالان و خوشحالان شدم

(جمعلرده آه و نالم سالدي ايز
موتلو هم موتسوزلا اولدوم ديز به ديز)

هر کسی از ظن خود شد یار من
از درون من نجست اسرار من

(يار اولور هر كس منه بير ظن ايله
يوخ ايشي سينمده اودلو سيررينن)

سر من از ناله ی من دور نیست
لیک چشم و گوش را آن نور نیست

(ليك نالمدن دئييل سيرريم اوزاق
گؤرمه مزليك گؤزلره اولموش دوزاق)

تن ز جان و جان ز تن مستور نیست
لیک کس را دید جان دستور نیست

(تن رواندان جان دا تندن آيري يوخ
گؤرمه يه جاني بو جيسمين ايزني يوخ)

آتش است این بانگ نای و نیست باد
هر که این آتش ندارد نیست باد

(نئي ده كي ناله، دئييل يئل، اوددور اود
بو اودا اودلانمايان جندك دي خود)

آتش عشقست کاندر نی فتاد
جوشش عشق است کاندر می فتاد

(نئي ده كي اود، مئي ده كي قايناقدير عشق
عشق دورغونلوق دئييل اويناقدير عشق)

نی حریف هر که از یاری برید
پرده هایش پرده های ما درید

(نئي دي ياردان آيريلانلار همدمي
نئي دي ييرتان ناله سي ايلن پرده ني)

همچو نی زهری و تریاقی که دید؟
همچو نی دمساز و مشتاقی که دید؟

(نئي كيمي دردي، دواني كيم گؤروب
نئي ده كي سيزقين نواني كيم گؤروب)

نی حدیث راه پرخون می کند
قصه های عشق مجنون می کند

(قانلي يوللاردان آچير سؤز اودلو نئي
اودلانانلاردان آچير سؤز اودلو نئي)

محرم این هوش جز بیهوش نیست
مر زبان را مشتری جز گوش نیست

(بوردا هوش تاپماق باييلماقدير گؤزه ل
مستليك ايچره آييلماقدير گؤزه ل)

در غم ما روزها بیگاه شد
روزها با سوزها همراه شد

(غوصه ميزدن قرنلر قالدي ملر
سوزونان بيرلشدي آيلار هفته لر)

روزها گر رفت گو: رو باک نیست
تو بمان ای آنکه چون تو پاک نیست

(گونلريم گئچدي قوي اؤتسون عيبي يوخ
قال گينان سن، ائي كي سندن غيري يوخ)

هرکه جز ماهی ز آبش سیر شد
هرکه بی روزیست روزش دیر شد

(گون قارالتدي، عشق دن پايسيز، يقين
يانقي سي سوندو باليقدان غئيرينين)

درنیابد حال پخته هیچ خام
پس سخن کوتاه باید والسلام

(پيشميشين حالين گؤزه ل خام آنلاماز
قيسسا گل خامي يئتيشميش دانلاماز)

بند بگسل باش آزاد ای پسر
چند باشی بند سیم و بند زر

(اولما پولدان اؤترو بير پوللوق، اوغول
قئيديني سينديرگينان سوندان دوغول)

گر بریزی بحر را در کوزه‌ای
چند گنجد قسمت یک روزه‌ای

(پاي وئرر دريا سنه بير كوزه ليك
كوزه دن آرتيق يئتيشمز گونده ليك)

کوزه چشم حریصان پر نشد
تا صدف قانع نشد پر د’ر نشد

(دار گؤزه اولدو قوخوق دونيا هدف
دورره دولماز اولماسا قانع صدف)

هر که را جامه ز عشقی چاک شد
او ز حرص و عیب کلی پاک شد

(عشق دن هر كيم كي ييرتدي جامه سين
معشوقوندان آلدي پاك ليق نامه سين)

شاد باش ای عشق خوش سودای ما
ای طبیب جمله علتهای ما

(اي ديريلدن پايلي عشقيم سن ياشا
سنله ويررام آغرينين باشين داشا)

ای دوای نخوت و ناموس ما
ای تو افلاطون و جالینوس ما

(چؤكدورنمز سنله مغرورلوق ديزه
سن سن افلاطونلا جالينوس بيزه)

جسم خاک از عشق بر افلاک شد
کوه در رقص آمد و چالاک شد

(عشق دن تورپاق فلك دن آلدي باج
داغ گليبدير اويناغا قيزديردي ساج)

عشق جان طور آمد عاشقا
طور مست و خر موسی صاعقا

(عشق دن طور اولدو سرخوش تاپدي جان
دوشدو موسي رؤعبدن اوينار مكان)

با لب دمساز خود گر جفتمی
همچو نی من گفتنیها گفتمی

(نئي تكين يارلا دوداقلانسام اگر
اودلو سؤزدن عالمه ساللام شرر)

هر که او از هم زبانی شد جدا

بی زبان شد گرچه دارد صد نوا

(ديل قاناندان آيري دوشسه ديل قانان
مين نوا ايله اونو اولماز قانان)

چونکه گل رفت و گلستان درگذشت
نشنوی زان پس ز بلبل سر گذشت

(اونداكي گول گئتدي سولدو گؤلسيتان
كيمسه وئرمز بيرده بولبولدن نيشان)

جمله معشوقست و عاشق پرده ای
زنده معشوقست و عاشق مرده ای

(ديلبرين اوغروندا عاشيق پرده دير
يوخدو جان عاشيقده، ديلبر زينده دير)

چون نباشد عشق را پروای او
او چو مرغی ماند بی پروای او

(واي اگر گؤزدن سالا عشق، عاشيقي
بير قانادسيز قوش اولار عشق عاشيقي)

من چگونه هوش دارم پیش و پس
چون نباشد نور یارم پیش و پس

(هوش نئجه اولسون هم اؤن، هم آرخادا
چون دگيل يار شووقه سي، اؤن آرخادا)

عشق خواهد کین سخن بیرون بود
آینه غماز نبود چون بود

(عشق ايستر بحثدن چيخسين تووا
گوز گويه باخسان، نئجه وئرمز لووا)

آینت دانی چرا غماز نیست
زانکه زنگار از رخش ممتاز نیست

(هان نه دير عيلت، دگيل گوزگون چوغول
چونكي زاغلانميش دگيل گوزگون اوغول)

ايندي دوستلار دينله يين بير داستان
ائيله يير او بيزلرين حالين بيان

بيزدن اؤنجه واريميش بير مرد راه
دينه هم دونيايه اولموش پادشاه

آتلانيب اؤزغو نلري ايله اوولاغا
اوولاييب اوو، سالدي سس داغدان داغا

بير قاراواش گؤردو يولدا پادشاه
اوولانيب دوشدو تورا هئی چکدی آه

سينه سينده جان قوشو تاپميز قرار
پول تؤكوب ائتدي كنيزي ايختيار

وصل جامين اوندان آلديقدان سورا
خسته لندي دوشدو قيز توردان تورا

واريدي بير گون پالانسيز ائششگي
تا پالان تاپدي يئدي قورد ائششگي

سو دئييردي، الده بومبوش كوزه سي
تا سويا ال تاپدي سيندي كوزه سي

سؤيله دي شه سيز حكيم لرسيز خيدير
هر ايكي جان سيزلره يالوارچي دير

من نه يم كي، جانيمين جاني اودور
خسته لنديم ديبده درمانيم اودور

كيمسه كي قورتاردي غم دن جانيمي
يييه لندي دورروله مرجانيمي

دئديلر جان ايسته سن جان دا نه وار
قازاريق علم ايله بيز درده مزار

علمده بيزلر مسيحادن باشيق
مرهميك درده يورولماز قارداشيق

چون ياراندي غيفلت آللاهدان ساری
گؤرسديب بوشلوقلارين اؤندن تاري

داش اوره كليكدير حقه سؤكن مه مك
او دگيل قوندارما بير سؤز سؤيله مك

گلمه ييب چوخ يئرده ايستيثنا ديله
ليك اولوب اوندان بويوندا سيلسيله